tytulik

tytulik
tytulik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u, {{/stl_8}}{{stl_7}}zdr. od rz. tytuł w zn. 1.: Tytulik artykułu.; w zn. 3.: Nie pogardziłby najskromniejszym nawet tytulikiem. {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • tytulik — m III, D. u, N. tytulikkiem; lm M. i zdr. od tytuł (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Tytulik rozdziału książki. b) w zn. 2: Marzył choćby o skromnym tytuliku …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”